Benfolo Evil Penstroke

Benfolo is een Magiër in de toverwereld en is van beroep ontdekkingsreiziger, uitvinder en handelaar. Hij is vaak onderweg met het Magisch Genootschap om materialen te vinden, wezens te ontdekken en contacten te leggen om te mee te handelen; dat is zijn passie en tevens zijn werk. Hij is mede-eigenaar van de winkel “Penstroke & Pecus – Magische Objecten Kabinet”. Benfolo heeft 303 verschillende draak- en salamanderachtigen ontdekt waaronder de aardrode Saniyaso uit de lage landen. Daarnaast heeft hij een aantal unieke magische producten op de markt gebracht, waaronder de “No-Trace-O-Nib”, een onderdeel van de schrijfpen waarbij hetgeen je schrijft niet traceerbaar is. De nib is zo ontworpen dat hij zowel voor schrijfveren als vulpennen te gebruiken is. Door deze uitvinding werd Benfolo op 23 april afgelopen jaar officieel betiteld als “Maker en vinder van magische objecten.” Hij is hiermee de eerste die deze titel toegewezen krijgt en is daarom zeer trots hierop. Benfolo is ambitieus en wordt in de tovenaarswereld geroemd door zijn ontdekkingen. Hierdoor reist hij ook heel wat af om lezingen te geven over diverse avonturen en bevindingen.

Benfolo heeft drie verschillende toverstokken tot zijn beschikking. Zijn allereerste toverstaf is van pruimenhout of van wilde iep, daartussen kent hij helaas het verschil niet. De stok is 57 cm lang in totaal en heeft een natuurlijk gedraaid handvat. De staf is zeer sterk, omdat deze veel verschillende magie aankan. Maar voor specifieke magie zoals duelleren of gevechten is deze toverstaf minder goed. Zijn andere toverstaf, die hij zelf gemaakt heeft met een toverstaf draaier, is van ebbenhout met een bloedhouten handvat en is 38 cm in lengte. Deze staf is erg goed voor tactische zaken, zoals duelleren. Een eigenschap is dat de staf kan veranderen van vorm. Er huizen namelijk vier elementen in de staf: de staf bevat water en lucht als hij dun is, vuur en aarde als hij dik is. De staf bepaalt zelf welke elementen hij verkiest naargelang de situatie, hier heeft Benfolo geen invloed op. De staf zelf is uiteindelijk minder sterk dan Benfolo had verwacht. Benfolo heeft zijn zoektocht naar de ultieme toverstaf voortgezet en is afgereisd naar Valta Vuoria. Hij heeft in het vuur van Glarathûn de grote draak zijn derde staf gesmeed. Hoewel de toverstaf niet per se de beste is (of ook maar in de buurt komt van de kracht van de Donderslag toverstok van Athébaldus waar Benfolo stiekem op hoopte) vond Benfolo drie stokken voldoende. Immers kan je er toch maar één tegelijk hanteren.

Hij woont in een groot houten huis, welke gebouwd is op de grens van de magische wereld en de niet-magische realiteit. Om geen onnodige aandacht te trekken werd deze grens beveiligd. Door de speciale barrière kan men vanaf de buitenkant van het huis niets zien, tenzij je welkom bent. Dan zie je een 6 meter hoog gietijzeren hekwerk met veel afbeeldingen van mythologische wezens en symbolen van de toverkunst. Tevens kan men niet door de barrière heen zonder het bloed van Benfolo bij zich, tenzij beide partijen een woordelijk en nog belangrijker, verstandelijke goedkeuring hebben om er door heen te mogen. Het huis heeft allerlei andere veiligheidsmechanismen. Zo heeft Benfolo aan het dak van de veranda een ouderwets, goudkleurige ijzeren lamp hangen. Er zweeft een blauwe gloed in de lamp en deze verkleurt wanneer er gevaar is. Dit is handig wanneer Benfolo bijvoorbeeld in de tuin kruiden aan het plukken is. De tuin wordt verzorgd door zwevende gieters en elfjes die de zaden zorgvuldig planten. Ieder gedeelte van de tuin heeft zijn eigen kruiden en planten, netjes op soort gepland, van de vleesetende Lareloerder tot de sappige Rozenmabottels. Er lopen drie kobolden rond die de planten verzorgen tegen infecties en om soms de kruiden plukken om te laten drogen. De wezens in Benfolo’s tuin worden betaald met voedsel en enkel de kobolden ontvangen een soort salaris in de vorm van dukaten. In de hoek van de tuin staat een groot standbeeld van een kabouter, welke groen is uitgeslagen doorheen de tijd. Er woont een grote oehoe op het dak, vlak naast de schoorsteen. Hij is lang geleden komen aanvliegen en is daarna niet meer weg gegaan. Het interieur van het huis is een knus bij elkaar geraapt zooitje. In het midden van de woonkamer staat een lederen sofa en een luxueuze fauteuil met een lage mahonie salontafel. Een mooie donker houten eettafel staat aan de zijkant van de woonkamer samen met houten Dagobertstoelen. Aan de andere zijde van de woonkamer is de doorgang naar de keuken, waar er allemaal ketels zich zelfstandig laten roeren en de kruiden in bosjes aan het plafond hangen. De overheerlijke geuren van rozemarijn en dille hangen in de kleine keuken. De trap in de gang leidt naar de slaapkamers. En aan de zijkant van het huis is de werkkamer van Benfolo, waar allerlei vreemde objecten en spullen uit de oudheid staan. Hoewel Benfolo niet vaak in zijn huis is, is dit voor hem zijn thuis.